نمیرود

خسته ز آنم که قلم راه نمیرود. سوی ترانه های تو دگر دل نمیرود. آهسته آهسته دلم از تپش افتادست. دیگر بسر هوس دیدن یار نمیرود. او را چه شد که با من این گونه غریبه گشت . چشمان بی وفایش زچه از یاد نمیرود. سیلی بصورتم زده ام شاید ز خواب بپرم . اما گمان به بودن در خواب نمیرود. هر دوست که از حال زارم خبر دار میشود.گوید چرا که ز فکرش برون نمیرود. بهر آهی که کشید هستیم فدا کردم . اینک دگر زهستیم آهی نمیرود.من باخته ام آنچه را که عشق پنداشتم . این راه عاشقی جز به تباهی نمیرود.گفتند که ز دل رود هر آنکه از دیده برفت .دل را بدرک زخاطرم انگار نمیرود.