دود هوا شد!

سلام و عرض ادب گرامی برادرم
پیام مهرتان را مبنی بر نقد اثرتان دیروز خواندم و امروز فرصت شد انجام وظیفه کنم:
اولین نکته ای که در سرودن اشعار کلاسیک باید فراگیری و به کار گیری شود وزن و عروض و قافیه و ردیف است.در واقع شاکله و ساختار اشعار کلاسیک بر این پایه استوار و وجه تمیز کلاسیک با سایر قوالب مانند سپید و هایکو و پریسکه و ... است.
البته باید به این نکته توجه شود که صرف کاربرد وزن و عروض و قافیه شعر نمی سازد.بلکه نظم می سازد.زین رو مرحله بعدی کلاسیک سرایی کاربرد ایماژ یا همان صور خیال در اثر است.اگر شعر را بخواهیم به ساختمان تشبیه کنیم باید عرض کنم که کاربرد وزن و عروض و قافیه به منزله اسکلت بنا و صور خیال به مانند پیکره بنا(چه در مرحله سفت کاری و چه نازک کاری) است.

نظر حقیر این است که حضرتتان در وهله اول اسکلت بندی کار را محکم کنید و بعد به پیکره بپردازید.
عفو بفرمایید.