شاخه ی خشکیده

هر لحظه زدی بر تن من نیشترت را

گفتی نخورم گول دو چشمان ترت را

جای دگری رفتی و از یاد ببردی

این عاشق دلسوخته و دربدرت را

انصاف نباشد که تو مشغول به عیش و

در خواب بگیرم، منِ تنها خبرت را

آتش زده ای بر بدن خاطره هامان

از زندگی ام پاک نمودی اثرت را

گفتی که نباید بزنی حرفی از احساس

گرنه خودِ دیوانه، درآرم پدرت را

زجرم مده، من شاخهٔ خشکیدهٔ بیدم

یکباره فرود آر به فرقم، تبرت را

#هانا_زارعی