پشیمانم

سلام و درود جناب استاد
بعد از عرض تشکر و احترام بابت سروده خوبتان و به نظر بنده ترکیب کلمات با چینش و تناسب خوب در عرض بیت اول و همچنین ارتباط بین ( به با چو و عشق با مویت( مو را با سیاهی بلندش تشبیه به شب که هم شور است و اوج عشق و هم سیاهی و تباهی در آن .یعنی شب زنده داری های عاشقانه بطور خلاصه )و خویش با تو و حیران و پریشان هم به لحاظ ابراز دو دوره متفاوت و نمود و نمود حالا جدا از قواعد سخت افزاری شعر بهتر از بسیاری از فعلهای دیگر است چرا که شاهد می گوید شاید که تو هم تاثیر داشتی نه اینکه عمل را با قطعیت بکار ببرد

درود بر استاد بزرگوار

دو بیتی زیبا و پرمعنایی را سرودید
پاینده باشید به مهر

سلام و درود

زیبا بود

سلام
من را همیشه میهمان زیبایی میکنید

ز عشق خویش حیرانم نمودی

چو مویت تو پریشانم نمودی

نمی خواهم ترا غمگین ببینم

پشیمانم پشیمانم نمودی

سلام و درود بر شما
مصرع اول شعر با سه مصرع دیگر شعر از نظر وزنی (یک بخش یا یک آوا)کم دارد.
مرا از خود پریشانم نمودی
که رابطه ی عشق و شخصیت مورد نظر به هم بیاید.
این دو بیتی به نسبت ضعیف و کم محتوا بود.
زنده باشید.

رنــد مــســتــی جــو دمـی بـا او بـرآ / از در مـــیــخــانــهٔ مــا خــوش درآ
مــجـلـس مـا را غـنـیـمـت مـی شـمـر / زانـکـه ایـنجا خوشتر از هر دو سرا
جـام مـی بـسـتـان و مستانه بنوش / قـول مـا مـی گـو سـرودی مـی سـرا
خـوش خـرابـاتـی و خـم مـی سبیل / مـا چـنـیـن مست و تو مخموری چرا
آب چشم ما روان بر روی ما است / بــاز مــی گــویــنــد بــا هـم مـاجـرا
ماه من امشب برآمد خوش خوشی / تــو بــیـا تـا روز امـشـب خـوش بـرآ
نــعــمــت دنــیــی و عــقــبـی آن تـو / نــعــمــت الــلـه از هـمـه عـالـم مـرا
به زیبایی خواندمت

درود بر جناب ملایری عزیز و بزرگوار
سروده ای وزین و زیبابود
چو گیسویت پریشانم نمودی

با سلام جناب زاهدی ممنونم

سلام ودرودبر شما زیبا سرودید

درود ها

پریشانیِ تو از موی لیلیست؟
دگر حیرانیت از عشق او چیست؟

غمِ لیلی پریشانت نموده؟
پشیمان تر ز تو، آیا کسی نیست؟

درود برشما استاد عبدلی

سلام و درود بزرگوار برادر خوبم
به موقع به مهمانیتان آمدم
موفق و موید باسید