قرمز برفی

دلم می خواهد به آسمان رنگ ابر بپاشم
دل می خواهد وسط تابستان
برف را از آسمان ببارم
دل می خواهد چنان یخ بزنم
که چای در رگهایم خون را منجمد کند
آی چقدر دلم می خواهد
سرم را زیر برف کنم.
راستی برفکم چرا نمی باری
قهری با صورتم.
راه آمدنت چقدر طولانی است؟
به اندازه انتظارم، طولانی است.
به اندازم نگاهم به آسمان، دوری؟
دلم عجیب به پیری سفید
تو محتاج جواب آری است.
بگو آری تا آسمان شب تابستانی
قرمز برفی شود
و من دیگر نخوابم
تا تو تا صبح هی بیایی و بیایی