نقاشی

کنار من بمون شاید
بتونی همدمم باشی
بتونم مثل تو باشم
تو مثله خواب نقاشی
روو دیوارای این خونه
کشیدم جای پاهات و
توو اون راهی که می رفتی
می دیدم غول خوابات و
داره از یاد من می ره
همون روزای پر احساس
تو با هرکی که هستی باش
نمی شم روی تو حساس
تورو اونقدر می بینم
تو شب هایی که تنهام و
واسه چشمات می بارم
غم دلخون ابرام و
همیشه آخرش تلخه
نمی میرم از این دوری
چرا دستای من سرده
نگو این بار مجبوری
بمونی تا ته دنیا
بسوزی عاشقم باشی
بکش حالا که می میرم
یه جور دیگه نقاشی
علی رفیعی