هر دو «او»

شیمای عزیز خوب بود افرین

درود بانو
زیبا بود

ملاقاتی سخت و دلهره آور...
هنوز سایه ای از دور می آید و هر دو «او» توی دیروز مان شدند. دو جمله ابتدایی و انتهایی اثر شما خودش به تنهایی یک شعر کوتاه با مفهومی بلند است.این ملاقات از آنجا که خیلی سنگین و سخت به نظر می رسد ورود به گفتگو کار آسانی نبوده و شمارش تا ده ...کار زیرکانه و هوشمندانه شاعر بود که خیلی خوب میانه شعر نشست. بهره بردم و درود بر شما

درود بر خواهر خوبموفق باشید

سلام بر شاعر گرامی
زیبا بود

قشنگ اما سخت تر از آن که ذهن آشفته من درک فهمیدنش را داشته باشد
تقدیم به شما

هزار و یک ترانه
دفتر اول: یاد یار
نام ترانه: چرا حرفها تو رامن دیگه نمی فهم
به یاد و الهام شعر/ هردو ((او))/ از بانو شیما رحیمی( نیسم شیرازی)
**
چرا حرفها تو من دیگه نمی فهم
چرا نگا تو من دیگه نمی فهم
چرا حرفای همرو ما نمی فهمیم
چرا نگاه همرو ما نمی فهمیم
چرا دردهای هم را ما نمی فهمیم
چرا غم های غم را ما نمی فهمیم
چرا من این چراها را نمی فهم
چرا پس جواب هم نمی فهمیم
**
حسن بذرگری(آیین)
توضیحات: سرایش94/12/8- بدیه - ناتمام

درود برشما

درود بانو
مانا باشي

درود بر شما