مرگ...

سلام زهرای عزیز خدا به حق مریض کربلا علی بن حسین ع همه بیماران را شفای عاجل عنایت نماید امین یارب العالمین

درود بانو
غمگین و زیباست

سلام
زیبا ترین کوتاهتان بود
عمرتان بلند و سلامتتان مستمر

درود بر شما
بسیار زیبا بود
خدا همه مریضا رو شفا بده و ما ایرانیا رو از این سونامیه سرطان نجاتمون بده
انشاالله

........... ....‌‌....
درود بانو حسینی عزیز
کوتاه زیبااایی بود
مرا به یاد این شعر زیبااا انداخت:
مرگ از پنجره ی بسته به من مینگرد
زندگی از دم در
قصد رفتن دارد....
..........‌.. ..........
هدیه به اهالی خوب شعر ناب:

پیری خردمند در دشتی پوشیده از برف قدم می زد که به زن گریانی رسید.پرسید: چرا گریه میکنی؟ زن گفت:
چون به زندگی ام می اندیشم, به جوانی ام, به زیبایی ای که در آینه می دیدم, و به مردی که دوستش داشتم. خداوند بی رحم است که قدرت حافظه را به انسان بخشیده است. می دانست که من بهار عمرم را به یاد می آورم و می گریم.
خردمند در میان دشت برف آگین ایستاد, به نقطه ای خیره شد و به فکر فرو رفت.زن از گریستن دست کشید و پرسید: در آن جا چه می بینید؟خردمند پاسخ داد:
دشتی از گل سرخ. خداوند, آن گاه که قدرت حافظه را به من می بخشید, بسیار سخاوتمند بود. می دانست در زمستان, همواره می توانم بهار را یه یاد آورم و لبخند بزنم...

درود بانوی من..
کوتاه و گویا..
زنده باد..

باسلام بانو بسیار عالی سروده‌اید موفق باشید

درود بر شما بانو حسینی

بسیاااار زیباااست

سلام بانو حسینی شاعر گرامی
نگاه شاعرانۀ شما از زاویه ای دیگه به مرگ
زیبا و قابل ستایش هست..
تصویر سازی تون فوق العاده بود

مانا و نویسا

سلام و درود برشما شاعر گرامی
کوتاه و زیبا
دستتان درد نکنه بانو

درود بانوی بزرگوار

بسیار زیبا پروردگار شفادهنده همه دردهاست
پاینده باشید

درود بانو حسيني
خواهر خوبم
عالي بود
مانا باشي

سلام
کوتاه بود و اما حرف زیاد داشت
فران درود به شما

درود گرامی

درود بزرگوار زیبا بود