يکشنبه ۲ دی
نور امید شعری از پر
از دفتر پر نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۴ ۱۶:۰۹ شماره ثبت ۴۴۴۲۵
بازدید : ۵۵۰ | نظرات : ۳۳
|
|
خوابهایم را با ریسمانی به آسمان بافته ام
اما... این آسمان رنگ نمیبازد
نه به شب های سیاهش... نه سحر وقت طلوعش
مهربانم چه شد...؟ غمگینی...!
زمین سرد است...!
خاص باید باشد نوری از جنس هوای داشتنت
چشمهایم آرام نمیگیرند دلم بی قرار است
این روزها و این شب ها چه بی قدر شده اند
در خلوت تنهایی خود مدام تکرار میشوم
هیچ ستاره ای از دورها نمیدرخشد
این روزها زمین حکایت سرگردانی من است
ببار ابر تیره و تار
مهربانم غمگین است
زمین سرد است
نسیم پریشانی طراوتی را میخواهد
باز هم تویی که دستانم را میگیری
همیشه آغوش تو امن ترین پناه من است
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.