دلم برای خودم سالهاست تنگ شده...

هر وقت به مرور خاطرات تو میرسم خوابم میگیرد،

یا تو دیگر معشوقه ام نیستی؛

یا این خاطرات فرسوده دیگر مهیج نیستند...

بعد از تو دیگر سازها صدای کوکی ندارند،

کنسرت ها دیگر لذت سلفی گرفتن ندارند...

بعد از تو زمانه هم برایم مارادونا شده،

با دست گل میزند و داور هم او را تشویق میکند...!

دیگر کسی مرا مجذوب نمیکند...

تارهای مویی که میریزند و مرا ترک میکنند...

مردم به شعر هایم ایراد میگیرند که چقدر سیاه ست؛

کلمات هم دارند مرا به خنده میگیرند...!

نه تو دلواپس منی نه من نگران تو؛

این است پایانی که از آن میترسیدم...

بد از عشق، تو هم دیگر "تو" نیستی...

در آلبوم عکسهایم میبینمت و "تو" نیستی...

آینه ها هم به من دروغ نشان میدهند!

جوانی پیر در آینه ی اتاقم میخندد؛

به ریش تصویری که او را هر روز پیر تر نشان میدهد...

لباس هایم دارند کپک میزنند؛

دل لنگه کفش هایم برای قدم زدن لک زده؛

من تبعید شده ام به این خانه،

دلم برای خودم سالهاست تنگ شده