يکشنبه ۴ آذر
سهم زاینده رود از زردکوه شعری از منصور شاهنگیان
از دفتر گذشت ايام نوع شعر نیمائی
ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۴ ۱۵:۵۴ شماره ثبت ۴۱۷۸۹
بازدید : ۴۶۵ | نظرات : ۵۰
|
آخرین اشعار ناب منصور شاهنگیان
|
با سلامی و درودی صمیمانه به یاران و دوستان بزرگوارم ...
چه خوشحال و مفتخرم از اینکه فرصتی دوباره دست داد و همصحبتی یاران نصیبم شد .. پاس میدارم این غنیمت را با سروده ای مربوط به خشگی چندین ماهه زاینده رود ... امیدوارم هرچه زود تر شاهد زنده شدن زاینده رودمان باشیم ... انشاءالله ...
وقتی چشمه ی قدیمی
پای در گل
از هُـرم ِ آفتاب کویری
میخشگد...
عزا میگیرد
قنات ِ پیر و خسته ...
اما حکایتی بشنو غریب :
زاینده رود
کم کم
آب رفت ...
خشگید ...
گم شد ...
و...
مُرد ..
دیدَمَـش
زُل میزد
با حسرت
به انبوه برف های زردکوه
و میگفت زیر لب :
قطع کردند
رشته تاریخی ِ باهم بودنمان را
ظالمانه ؟
آه ای کویر من
دُردانه ء مان را
زاینده رودمان را
به تو می سپاریم
پذیرایش باش
صمیمانه ...
به شبنمی صبحگاهی ...
چه دیدی
شاید تلافی کردیم
سخاوتت را
به نهری زلال و جوشان ...
شاید ...
اصفهان - پاییز 94
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.