خزان

جان هزار پاره را با چه شمار می کنی ؟!
لوح سفید عشق را با چه غبار میکنی ؟!
این قدح شبانه را داغ ، شراب می کند
عمر به باد رفته را با چه قمار می کنی ؟!
سخت ، دلخسته از این شهر پرآشوب شدم
وین سر عاصی را با چه خمار می کنی ؟!
من که از طالع خط خورده ی خود آگاهم
تو بگو طالع من از چه فرار می کنی ؟!
من نهالم که ز غفلت به خزان تن دادم
در خزانم تو بگو با که بهار می کنی ؟!
( البته مضمون با هدف متفاوت است ، اما این شعر را پیشکش تنها عشق زندگیم میکنم )