نیستم!

من خودم را جستجو کردم، دیدم نیستم

خون شدم، تا باره های دل رسیدم، نیستم

در خم آیینه رفتم تا که شاید رو زنم،

پاره های پاره را صد باره چیدم، نیستم

آه را بر باد دادم، تا رسم بر داد باد

باد هارا در هوای خود شمیدم، نیستم

در کتاب و دفتر فرسوده ام رفتم فرو

صفحه صفحه خاطراتم را دریدم، نیستم

آسیابِ دِهه را هم در دل شب در زدم

با خیال خود جوازش* را کشیدم، نیستم

سایه ام را در اطاق خالی در خود دوختم

لحظه ای همچون شبَه از خود رهیدم، نیستم.

*جواز- آن قسمت از آسیاب است که در صورت عدم آب، به وسیله دست  یا اسب یا اشتور آنرا می چرخانند.