عطر یاس

لبم چو بر لب او لحظه ای تماس گرفت
تمام قامت من بوی عطر یاس گرفت

چو قوس پشت مرا آن درخت سروَش دید
دوباره راست بشد تا بر آن مماس گرفت

در آن دیار غرب ونوس از میان تَرَک بر داشت
چو این فرشته مشرق ز تن لباس گرفت

رخش چو در مقابل یک آینه نمایان شد
از آینه، رخ او باز انعکاس گرفت

نگاه من به تو  عین نگاه طفلی که:
برای لقمه ی نان دست التماس گرفت

حکایت من و ، مجنون شبیه هم باشد
چه بحث ها و جدلها در این قیاس گرفت

به جرم عاشقی حلّاج این زمان گشتم
بهانه ای بشد و، شهر در هراس گرفت

رقیب ما به درِّ دری بین عجب اهانت کرد
نثار حیله گران کرد و ، بس سپاس گرفت

حقوق ثابت ما را به زیر پای نهاد
نه حق ناس بداد و، نه حق ناس گرفت