یارا

چارده ساله بت چابک و شیرین یارا
برده آب از ورق لاله و نسرین یارا
روی زیبا و پر از ناز و لب نازک تو
بی نیاز از همه آرایش و تزیین یارا
ای به کنج لب سرخت اثر از آب حیات
رخصتی تا لب آن چشمه ی نوشین یارا
هر دو ابروت کمان و مژه هایت نیزه
با که داری سر جنگ و هوس کین یارا
دین رویت شده آمیخته با کفر دو زلف
خود نگه کن عجب آورده ای آیین یارا
هر دو چشمان تو افسون و نگاهت جادو
سخنانت همه افسانه ی شیرین یارا
اگرت میل بود تا بکنی کار صواب
بوسه ای ده به من عاشق مسکین یارا
حافظ: چارده ساله بتی چابک وشیرین دارم
که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش