جمعه ۲ آذر
ميعادگه شعری از تائب ري
از دفتر ساحت مقدس نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۶ فروردين ۱۳۹۴ ۱۵:۳۴ شماره ثبت ۳۵۸۵۷
بازدید : ۴۸۶ | نظرات : ۲۸
|
|
تواون شبی كه من دارم میمیرم
خداكنه با این چشا من آقام وببینم
الهی وقتی میرم و خاك می شم
خاك پای یوسف زهرا بشم
الهی وقتی میرم وخاك می شم
روخاك من آب بگیرن گل بشم
اون گلارو قاب بزنن خشت بشم
خشتی واسه مسجد آقام بشم
الهی وقتی میرم و خاك می شم
اون خاكا رو با د ببره ، تا كه مسافربشم
خا ك منو با د ببره تا بقیع
او نجایی كه بی حرمن چن شفیع
اون خا كارو باد ببره مدینه
چشای من همیشه دوس داش كه اونو ببینه
خا ك منو باد ببره تو حرم كبریا
اونجایی كه آرزوشو دارن همه عرشیا
اون خا كارو باد ببره كربلا
اونجایی كه بهشتیا ، شدن سرازتن جدا
آقا الهی بمیرم براتون
كربلا رو اوردمش یادتون
آقا الهی كه دورت بگردم
بیا دیگه ، بیا طبیب دردم
آخر می ترسم كه یه شب بمیرم
دیگه نتونم رخ تو ، ببینم
تواون شبی كه من دارم میمیرم
خداكنه با این چشا ، من آقام و ببینم
" تائب ری"
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.