سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 3 دی 1403
    23 جمادى الثانية 1446
      Monday 23 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۳ دی

        سکوت

        شعری از

        سید جعفر هاشمی

         از دفتر آوای ملکوت نوع شعر غزل
        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۳ ۰۹:۵۹ شماره ثبت ۳۴۳۷۱
          بازدید : ۴۵۱   |    نظرات : ۸
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        با مدرسه و مکتب و می ره نگشادم
        ای راه، سبویم، اَتَشم، ماه جبینم
        هر بَر وَ طَرَف توست تو را ره وَ نشانی
        این گمشده مقصد، هوسش نیست، چه دانم
        برگیر شب تاریک و این لرزه بر اندام
        رقصان شده و مست ز تو بست، ندانسته- فهیمم
        این فهم از این عبد پریشان شده معذور
        معنا تو دانی که ز معنا و معانی نشناسم
        ای عشق و طرب، پردة اسرار دریدم
        از خامی خویشم به تو دیدار مبارک نرسیدم
        زنهار زنم توبه به خویشم همه اوقات
        کین پرده اسرار مرا بی تو هلاکم
        این رمز گشایی که مرا مست ز خود کرد
        جمله همه پوچ است، تو خود خالقی جانم
        پس لطف نما، این قدحت را که تلخ است
        با دست محبت زده ات، بخش نویدم
        بلبل ز چه داند، تو هر نای و سرودی
        این محو شده پردة رازت چه ببینم
        از دیدن و فهمیدن تو لحظه دوانم
        این قلب تپنده ز که جویم سپندم
        ای ماه فروزان شده در قلب شکسته
        قلبم چه باشد، تو خالق- به زبونی نفریبم
        از حیله و نیرنگ مرا مدرسه بردند
        با لطف و نگهداری تو پرده نجندم
        با تیزی و رندی به مکتب نرسیدم
        این مستِ سبک حال ز رندی چه بدانم
        با مَی نهراسیدم و از مَی چه بگویم
        این مَی ز تو بخشید که چون دانه سپندم
        این سوختن خویش چو پروانه سپاسم
        هر لحظه تو خوانی و تو دانی ز بندم
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۸ شاعر این شعر را خوانده اند

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        منوچهر مجاهدنیا

         ،

        عباس زارع میرک آبادی

         ،

        سهیل اروندی

         ،

        فاطمه رها

         ،

        امیر شمشیریان

         ،

        اله یار خادمیان(صادق)

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        دیروز         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        دیروز         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۲ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4