کودکیم را
بادبادکی در باد با خود با خود برد
و صدای خنده ات
از دیروز تا امروز
حواسم را پرت کرده است
...................................................................................
جاده به موازات تو می رفت
چند سانتی متر
اینطرف یا آنطرفتر
نمی دانم...
سالها مرا از تو دور کرده است
..........................................................................................
دوکت را نگه دار
به پیراهن نمی اندیشم
من فارغ از فصلها شده ام
......................................................................................................
پاییز با من شاعرانه کنار می آید
با عود برگها
که شعله اش باد روشن کرده است
......................................................................................
گریه نکن
قند لبت آب می شود
.........................................
پشت لب تاب چشمانت
عشق بارانیست
..................................................................................
مشکوکم به این شب شکاک
ماه در بغل دارد
..........................................................
بین من وتو فاصله ای نیست
مردم از چه می پرسند؟...
.................................................................
فرستادمش به زباله دان
کفش هایی
که قدم هایت را گم کردند
......................................................................................
مسافری چشمهای مرا با خود برد
و پاهایم به دنبالش
حالا دستهایم...
با عصا راه می روند
.......................................................................................