تقدیم به استاد دلجویی عزیزم

درود بر استاد گلم جناب شب افروز گرامی که در میزبانی غزل ناب و زیبایشان سهیم قطره اشکی زلال بیاد عزیزان جنت مکان بودیم....

استاد محمدی عزیز،ببخشید که رقص زیبای قلمتان جسارت شاگردیم را در کنکاشی مجدد برانگیخت..
با ارزوی محشور شدن آن بزرگوار خلد آشیان با صالحین مقرب درگاه الهی امیدد عفو دارم و تمنای اغماض از خطای محضر دوست...

=====

دلبرم رفت و دلم رفت و دگر تابی نیست
ای دریغا به لبم جام می نابی نیست

حسرتم مانده و دستم به وصالش نرسید
کوچه ها خالی و در ده، دل شادابی نیست

شب شد و چشم جهانی همه در خواب ،ولی
سهم این منتظر خسته نظر خوابی نیست

گرچه سهم دل ما سوختن و ساختن است
لیک درشام غمم جلوه ی مهتابی نیست

چه قدر پلک به راه تو به بفشارم
بر سر چشمه ی چشمی که دگر آبی نیست

باز ای کاش که تکرار شود تاب دلت...
ای پدر بعد تو والله به دل تابی نیست

=====