پارازیت

پوست نازک احساسم را

لمس می کرد

پرزهای پوزخند چشمهایش،

لایه های لاله گون رویایم را

می خراشیدم

با سر انگشت ِ خیالی خارا.

کم کم

خونی شد

لباس عروس عشق!

جاری شد

روی دست های نرم ناامیدی

روی پاهای حساس حسرت.

چرا؟

در آن شلوغی مشکوک

نفهمیدم

آسمان ِ حقیقتـش

رنگین کمان عاطفه دارد

یا

هاله ی هــوس!

شاید

روی زمین

جاده های جَلـَـب

قدم گاه تقدیرم بود،

دلم

دوست دار ِ

پیاده روهای پریشانی!

..

.

.

\"پارازیت\"

مازیار نظربیگی (م.راهین)

بهار90

با سلام

این شعر را که اولین بار است در جایی ثبت می کنم، دوست دارم تقدیم کنم به مدیریت سایت شعر ناب و تمام دوستان و اساتیدی که عضو این سایت هستند و برای همه آروزی موفقیت می کنم ..