زیرکی

ار قدح می ناب نوشی...

                      ره صد ساله,به یک نفس پیشی!

می صافی برد همه را

                        به سوی کوی می فر وشی

بیگانه کند تورا ز خود

                              آنگه که در ره عشق کوشی

اهل زهدوتوبه نی ام ولی

                                 دارم بهر شنیدن گوشی

هر چه کردم ذخیره زپارسایی

                     چه حاصل,در خانه هست موشی

بباید بست در و درز اول

                          که این بود,زیرکی وباهوشی