سل

سل گرفته ام ازبس

که در هوای صدق هدایت و کافکا نفس کشیدم

سل گرفته ام از  طاعون آلبرکامو

 از کوری های ساراماگو

و صد سال سل گرفته  ام از مارکز

نمی بینی ؟

که استخوان هایم از فرط درد

ستون خرابه های شام شده اند

و  حافظ   ساقی شراب جیوه می شود در شیراز

من تلخ از روزگار خود 

  به مولانا و مرگ  چنگ می زنم

به افغانستان

و خود را می تنم از تن به دار منصور

در بغداد

سل گرفته ام از تهران

 تا تبت

از دالایی لامای دیوانه ای

که بر بام جهان بنگ می کشد

از دودی که از آفریقا بلند شد .

از زنی که سوخت

تا به آرزوهایش برسد

مثل قطار که از ریل منحرف شد

رفتم در دامن دره ای

مثل

بره ای که گرگ را مادر خود دانست

دوستان عزیزم سال تو مبارک ، بیایید فنی تر در مورد اشعار هم دیگر  بنویسیم

عزیزکلهر همه شما را مثل خواهر وبرادر خود دوست دارد  و از همه شما می خواهد که یادش بدهید