امتداد تنهایی

به امیر عزیز

پالتو ات   را  بپوش  و راهی   شـو ،  تا رسیدن  به  مرز  تنهایی

کافه ها   را  یکی یکی   طی   کن ،   در شب روسیـــــــاه  یلدایی

خط   بزن  خاطرات عشقت   را ، دل    بکن  از  خیال    آغوشش

خسته   شو  از غبار  سردی  که ، خانه ات  را  گرفته   بر دوشش

رد  شو از این  سکوت  دردآور،با غروری  که هی  له ش  کردی

شب  به شب  در دلت  بگو معشوق ، من نمی خواهمت که برگردی

پالتو ات  را  بپوش  و راهی  شو ، خالی  از  بغض های  تکراری

عاشقی  را  بکش   به  صُلابه  ،  بین   مخروبه های    بی  عاری

عاشقی    امتداد   تنهایی   پیش   معشوق های   توزرد   است...

پالتو ات  را  بپوش  و باور  کن عاشقی طعم  تلخ  یک  درد است

           سروده شده در۹۱/۹/۲۹   سجادصفری اعظم