خیال آشفته

بسيار دلم گرقته به وسعت روياهايم . .دلم در خانه ايي كه تو آن را كلبه ي عشق ناميدي گير است ! . . امشب در تنگناي پنجره اش به اشتياق ديدارت تا انتهاي خيال آشفته پيش مي روم .. و ترا نمي بينم . . شايد تصويرت در حافظه ام ياري نمي كند و خدا مرا دوست دارد . . حتي به فرصت يك نگاه نمي بينم ترا ..ذهنم از لحظه خارج است و به تنهايي يك خانه يك پنجره مي انديشد .. و چقدر فراموش نشدنی هستی !