دنیای ِ پیـــر

بـرف می بارد به شــــهر
کودکی می نالد از ســرمای دهر
خنده اش یک شاخه رُز را می فروشد با نگاه
دردها از کنج ِ چشمانش چو نهر
می چکد بس تلخ و زهر

*
اوف بر این دنیای ِ پــیـــر
می زند همّیشه سیلی بر اسـیر
عـدل را در کوچه ای بن بست گـردن می زنـند
ربّـنــا ، هل اسـتمع الغـوث الکبیر ؟
غـنـچه هـا افـتــاد ،امیـر

_________________

مطلوبی (سخن سنج تبــــریزی)