سه پیر

یاس ها را مرتب کرده بودم .
 کوچه ازشمیم طبیعت ، پیچاپیچ گشته بود .
سعی من ،
 لحظه ای را با تو بودن
حتی اگر  بد باشی .
و بعد از آن شد ،
  عمرم شدی .

***

نشانی ی چشمانت را کسی به من نداد .
یاد دارم که آوائی در دلم پیچید
و راز سر انگشتانم
بر ملا شد .

***

کمیاب ترین دریچه ی ناب
کوچه ایست
که ژاله ای از تو را ،
بر تن درون من
می نشاند .