یا علی

خدارا شاهدی دیگر نمیخواهم من این دل را

به هر کس یا علی گفت او سوزاندند پرو بالش

روزگار

این راز روزگار است تقدیر گفت به این دل

این موج بوده هردم ای کشتی بی ساحل

بی وفا

رفتی به غربت و نیامدی دگر ای بی وفا دلم

این بود سرنوشت من که بمانم بی تو تا ابد

شعله

هر چه گفتم سوختم این شعله ام را کس ندید

آتشی خاموش هستم من میان شعله ها

آتش

آتشم زد سوختم این شعله ام خاموش کن

منکه از روز ازل آتشکده بود این دلم

همرهان

شعله ام من سوختم آتش گرفتم همرهان

این چه تقدیر من دیوانه بوده از ازل