شعر

بزرگ بانوی شعر من   برای قصه گفتن ها   سکوتی ژرف میخواهد / سکوتی از دل دشمن   به سبک آریا برزن / تو خود دانی که من هیچم  سراپا عذرو تقصیرم /ملامت میکنی اول  به شمشیر نگاهت سخت دلگیرم /به آسمان نگاهی کن مگر رنگی جدا از پهنه ی رحمت / مثال ابر میماند صدای قهقهه دشمن /مرا یارب کمالی ده بسازم من نگاه از تو / به دور از گفته ی عالم که گویی ترسناکی تو / مرا یارب کمالی ده به لبخندت ببازم من سکه ی زرد نگاه مردمانت را /اگر خواهی بگیر از من تمام هر چه دادی را / ولی از من نگییر هرگز .امیدت را /که من سخت محتاجه محتاجم