تنهای عاشق

 توي شهر بي وفايي فرصت يكي شدن نيست //خوشا آن ديوانه اي كه بر سرش نيست آشنايي //من همان عاشق شب گير چو اسير در شب دلگير // تو همان ديوانه اي كه با همه دائم درگير // آسمان عشق ماهم بي ستاره گشته گاهي // دل به اين سياهي شب مي زنم بادل غمگين // بايد زاين نهار ز اين غم بال و پر گيرم جدا شم // اوج بگيرم آسمانها تا دراين غربت نباشم // تا در اين غروب دلگير بين آدمها نباشم// تا در اين ديار غربت شاهد جرمی نباشم....