بانو

گوشه ی دررا توبانوهرزمان وا میکنی بانگاهت دردرونِ من چه غوغا میکنی بی خیالی ! چون نمیدانی چه آیدبرسرم آتشی بانو تو بردل خسته برپا میکنی بی طراوت گشته بانوبی تواین دنیای من گرکه باشم درجوارت خواروُرسوامیکنی هرچه میگویم که بانودرکنارمن بمان گوش توکرمیشوداینجا وُآنجا میکنی کارمن نازوُتمنای تو بانو، روزوشب گرچه بانامهربانی شوروبلوا میکنی سینه خیز آیم به سویت تاببینم روی تو من مگرمرغم که بانوکیش وجاجا میکنی عاقبت بانوفراری میشوم ازدست تو آنچه ظلم ودشمنی داری توباما میکنی **=**=** یکی ما راسوارقایق اقبال گرداند شاید بخت برگردد کنارساحل امید لنگراندازیم s@rv