اردوگاه تو

در اردوگاه تو

 از چادر سفید آه تو

 بیرون خزید قایقی با بادبان سبز

 تا در رکاب نورها رسد تا کهکشان راه تو.

 این قایق و این بادبان افزوده تا عیان

 چین و چروک روی ماه تو

 بار \"گناه تو\"

 گردافرید راد،

 ای پرتوی ز نور اعتماد

 دیگر زمانه روشن است،تاریکی طرد شد،

 آه  تو  باب  راه  پاکِ رستن و آزادی را  گشاد.

 این جا اتو کند نسیم، چین جبین تو

 قایق و آب و ناخدای باد،

 ما و تورا به یاد.