بویوک ویـصال(وصال ِ بزرگ)

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر امیر علی مطلوبی (سخن سنج تبریزی)

آخرین اشعار ناب امیر علی مطلوبی (سخن سنج تبریزی)

بؤیؤک وصال(وصال ِ بزرگ)büyük visal یـئـنی گلمـیش قـونـاق ایستیر کـی سالا یاده بیـــزی Yeni gəlmiş qonaq istir ki salaa yaadə bizi داهــی بـیــلمـیـر کــی سالیب صحبتـینه ،باده بـیــزی Dahi bilmir ki salib söhbətinə , baadə bizi ایچمه میش مست ائدیرآسان جانی خاص باده سینه İçməmiş məst edir aasan canı xas badəsinə تـانیــر الـبــتــّـه بــو مـیــخــانـه ده ســـجّــاده بـیــزی Tanır əlbəttə bu meyxaanədə səccaadə bizi مـن لــه مـعـشـوق آراسـیـنـدا،نـامـازین معـناسی یوخ Mənlə məşuq arasındaa,namazın mənası yox بـیــر بـاخـیـش" خَیـرُ مِـن الفٍ" دی،ائـدیـر بـاده بـیــزی Bir baxış " xəyro men əlfen " di,edir baadə bizi گــؤزؤ دویـمــاز قـفـس آلـمـیـش الیمـیــزدن نـفـســی Gözü doymaz qəfəs almış əlimizdən nəfəsi گــَــل کـی آزاد ائـلــه دیم چــون گـــؤرؤر آمـاده بـیــزی Gəl ki azaad elədim,çün görür aamadə bizi دوداغـیـــم کــؤســدؤ فــراق دان،گـئجه آیـدین گـورونور Dodağım küsdü firaqdan,gecə aydın görünür ایـشـیـق اوپـدوم دیـه سـن،جـان چـکـیـر آبـاده بـیــزی Işıq öpdüm diyəsən , can çəkir aabadə bizi ائـتـمــه گــفـتـــاریـمـه شک،تـهـمـتـه آلـدانـمـا عـــزیــز Etmə güftarıma şək,töhmətə aldanma əziz بــو دریـن سـوزده یـالان یـوخ،قـیـلـیب افـــتـــاده بـیــزی Bu dərin sözdə yalan yox , qılıb üftaadə bizi گــئدیـب الــدن کـونـول آســــوده بـاخیـــرسـان امیـــره Gedib əldən könül aasudə baxırsan Əmirə وصــــالـیــن دان خـبــریــــن یـــوخ ائــدیــر آزاده بـیــزی Visalından xəbərin yox , edir aazadə bizi مطلوبی(سخن سنج تبریزی) ترجمه: مهمان تازه واردی میخواهد او را به یاد ما آورد ولی نمیداند که ما را باده اش به صحبتش گرفتار کرده است ننوشیده به باده ی خاص خود به آسانی مست مان میکند البته که سجاده ی این میخانه ما را به خوبی میشناسد بین من و معشوق،نماز معنایی ندارد یک نگاه معشوق " خیرٌ مِن الفٍ " هست و ما را باده میسازد قفس ِ سیری ناپذیر،(چشم تنگ) از دستمان نفس را گرفته است پس بیا که آزاد و رهایش کرده ام چون معشوق ما را آماده میبیند لبهایم از فراق قهر کرده اند،شب نمایان دیده میشود گویا بوسه بر نور زده ام که جان ما را به آباد بودن میکشد به گفتارم شک نکن و گول تهمت را نخور، ای عزیز در این واژه های عمیق دروغی نیست که مارا افتاده نموده! دل از دست رفته و تو آسوده به امیر نگاه میکنی ولی از وصالش خبری نداری که ما را آزاد میکند.

۰

شاعر درخواست نقد دارد