این هم بگذرد

بُگذریم چون نَگذریم هم بُگذرد
خوش شود یا غم شود هم بگذرد

هر که نگذشت از گذشت روزگار
آن چه باید می‌گذشت هم بگذرد

این که خوابی دیده ایی آشفته حال
گر شود کابوس شب ، هم بگذرد

گر خوری خون دل و غم را یاری دهی
این قسم را می‌خورم که غم هم بگذرد

عقل بر کار گیر و چشم خود را باز کن
او که بیشتر پیشتر هم می‌دَود هم بگذرد

بگذریم و نگذریم این کار ماست
دل به دست آور که این هم بگذرد

قدر یار خود بدان چون او رَود
باورم داری نداری یارت هم بگذرد

این سخن آید به یادت لحظه‌ای
فرصتی باشد نباشد باز هم بگذرد