انتظار

از چشم دلربایش گفتم شبی قصیده
از هجر ناتمامش شد پیکرم خمیده

اینجا نشسته بر چشم تصویر روی ماهش
من منتظر به راه و او حال من ندیده

هر شب در آرزویش غرق خیالم اما
گفتم اگر بخوابم او می‌رود ز دیده

از شوق دیدن او خندیده هر دو چشمم
هرچند نازنین یار از ما که دل بریده

در انتظار وصلش باید کنم صبوری
در خواب هم بیاید هجران به سر رسیده

درگیر اشک و آه است این عاشق دل آشوب
ناز و نیاز معشوق اما به جان خریده

کافر شدم به عشقش او شد خدا و دینم
من خنده آفریدم او هم غم آفریده

✍️فرحناز آقازاده(یکتا)