معلـم گـرامـی...
مَلَکـهٔ مُلـکِ کـلام ، سـلام
حَمـدْ، حَـیِّ سَـرمَـدْ و عـالِـمِ عـالَـمْ را،
کـه اولادِ آدم را،
رسـول ارسـال کـرده، و معلـم،
کـه راهِ کمـال کامـل گـردد.
الـلّـهِ اَعلـیٰ،
در آوردگـاهِ عِلـم،
معلـم را اَعلَـم و هـادی آورده،
مُحَصِّـل را،
اَمـر کـرده،
وی را گـرامــی دارد.
مُکَّـرر اِعـلام کـرده ام،
کـه معلـم، گـوهـرِ عِلـم را دَرْک کـرده
و عِلـمِ عـالِـم در هـر دو عـالَـم،
دادگـرِ دادار را رَحْـم آورده،
و عـامه مَـردُم را سـود دهـد.
مُـدَرّسِ کـامـلْ و معلـمِ عـالِـمْ،
او کـه،
در مَـدارِ مِهـر کلاسِ درس را اِداره کـرده
و مُحَصِّـل را مَسـرور و مَسعـود دارد.
اگـر مُـدرس، در طـرحِ راهکارهای عِلمـی
و اِرائـه حـلِّ مَسـائـلِ علـوم،
مِهــر را سَـرلـوحهٔ کـار دارد،
کـلام را گــرم اِرائــه دهـد
و دروس را همـراهِ سُـرور و مالاٰمالِ مِهر،
کـودکِ مُحَصّـل رامِ او،
و مـدرسـه مُحـلِ اِصلاح و هَمـدلی می گـردد،
حَـلِ مَسـائل، سَهـل و سـاده مـی گـردد،
و دَرکِ درس گـوارایِ مُحَصِّـل.
الهــی...
سُـلالـه آدم را در راه کمـال اِمـدادگـر،
و مِهــرِ معلـم را در دلِ مـا حَـکْ،
دلِ او را آرام ، حـالِ وی عـالـی،
و او را همـواره کـامـروا و مَسـرور دار...
ارتعـــاش...
( امین کرمانی اول )
شورانگیز و زیباست
در مقام معلم