چگونه زندگی کنیم

چگونه زندگی کنیم ...شعر و تفصیل 
پتانسیل زندگی
در این عالم بود بالقوه هر بار
در آن عالم بود با لفعل هرکار
حقایق چون درآن عالم شود فاش
توکاری کن نگویی کاش وای کاش
این شعر به مفهوم پتانسیل و واقعیت در زندگی اشاره دارد. وشعر اشاره به دو عالم مختلف دارد: عالم بالقوه و عالم بالفعل.  در مصرع اول، به این نکته اشاره می‌شود که در این دنیا (عالم) هر چیزی می‌تواند بالقوه وجود داشته باشد؛ به عبارتی، همه‌چیز در حالت امکان است. در مصرع دوم، تأکید بر این است که در عالم دیگر (عالم فعل)، آن پتانسیل‌ها به واقعیت تبدیل می‌شوند و به فعل در می‌آیند.
مصرع سوم به این موضوع می‌پردازد که وقتی حقایق و اسرار در آن عالم فاش شوند، ما باید در این عالم اقدام کنیم و از فرصت‌ها بهره ببریم. در نهایت، شعر ما را به عمل‌گرایی تشویق می‌کند و هشدار می‌دهد که اگر تنها به فکر و آرزو بپردازیم، ممکن است حسرت بخوریم. این دعوت به کنش و تحقق آرزوها و امکانات موجود است تا از فرصت‌ها به بهترین شکل استفاده کنیم.
شعر را مودربررسی قرار میدهیم
۱عالم بالقوه
در این عالم بود بالقوه هر بار"
این عبارت به مفهوم پتانسیل‌ها اشاره دارد. در این دنیا، هر انسانی دارای استعدادها و توانایی‌های فراوانی است که هنوز کشف نشده‌اند. این پتانسیل‌ها مانند دانه‌هایی هستند که نیاز به آب و خاک دارند تا رشد کنند. زندگی پر از فرصت‌هاست، اما تنها در صورتی که فرد به آن‌ها توجه کند و در پی تحقق آن‌ها برآید، می‌تواند به شکوفایی برسد.
۲. عالم بالفعل
در آن عالم بود به الفعل هر کار"
در اینجا، به مرحله‌ای اشاره می‌شود که ایده‌ها و پتانسیل‌ها به عمل درمی‌آیند. این عالم نمادی از واقعیت‌هایی است که از فکر و خیال به حقیقت تبدیل شده‌اند. این روند نیازمند حرکت و اقدام است. در واقع، عمل کلید دستیابی به موفقیت است. افرادی که فقط در عالم خیال زندگی می‌کنند، هرگز نمی‌توانند به آنچه در ذهن دارند، دست یابند.
۳. فاش شدن حقایق
حقایق چون در آن عالم شود فاش
این بخش بیان می‌کند که وقتی فرد اقدام می‌کند، حقایق و واقعیت‌های زندگی روشن می‌شوند. بدون عمل، ما ممکن است در تاریکی و عدم‌اطمینان باقی بمانیم. این عمل است که ما را از گنگی و تردید رها می‌کند و به درک بهتری از زندگی و اهداف‌مان می‌رسد.
۴. دعوت به عمل و پرهیز از حسرت
تو کاری کن نگویی کاش و ای کاش"
این بخش به طور خاص به اهمیت عمل در زندگی اشاره دارد. زندگی فرصت‌های زیادی را در اختیار ما قرار می‌دهد، اما اگر از آن‌ها بهره‌برداری نکنیم، ممکن است سال‌ها بعد به خود بگوییم "کاش عمل می‌کردم، این حسرت می‌تواند به احساس ندامت و پشیمانی منجر شود. بنابراین، این شعر به ما یادآوری می‌کند که باید هر روز به دنبال اقدام و تلاش باشیم و اجازه ندهیم فرصت‌ها از دست بروند.
۵. ابعاد روان‌شناختی
از نظر روان‌شناسی، این شعر می‌تواند به خودباوری و اعتماد به نفس افراد نیز اشاره کند. بسیاری از ما به دلایل مختلف، از ترس از شکست تا کمبود اعتماد به نفس، از اقدام منصرف می‌شویم. این شعر به ما یادآوری می‌کند که هرگز نباید از شکوفایی پتانسیل‌های خود ترسید و باید قدم در مسیر عمل گذاشت.
نتیجه‌گیری نهایی
شعر، در نهایت، یک پیام انگیزشی و الهام‌بخش است. با تأکید بر اهمیت عمل و تحقق آرزوها، ما را ترغیب می‌کند که به جای خوابیدن در آرزوها، به سمت هدف‌هایمان حرکت کنیم و از هر لحظه زندگی به بهترین شکل استفاده کنیم. این امر نه‌تنها ما را به سوی موفقیت سوق می‌دهد، بلکه به ما کمک می‌کند زندگی پربار و معناداری داشته باشیم.
محمد باقر انصاری دزفولی