... عطر سرباز...

درود استاد احمدی زاده وبا اجازه
ودرود خدمت استادان شعر ناب
در مورد شعر عطر سرباز استاد نظری
وطن راخوشبو کردن
بحث زبان وشکل گیری ناخودآگاه مخصوصانشان می دهد که بازگشت به اندیشه های والاتر دارد
شکل گیری های ناخودآگاه با قوانین ذاتی ساختار دستگاه زبان همتراز است نشان دهنده اصولی ست که بطور ضمنی وجود دارد
پر از مینای مینو
اندیشه شهادت در این دوبیت مشتاقانه بچشم می خورد یعنی روشن سازی ایده ها یی که در مورد آن می توان حرف زد که بحث طبیعت وفرهنگ شهادت را رونمایی می کند
یعنی کارکرد دستگاه زبان از راه سخن گفتن نا آشکار می باشد که ساحت ناخودآگاه آن را عیان می کند
در حقیقت کارکرد ناخودآگاه دست کم می تواند برابر با
الگوهایی روشن شود که کمتر موشکافانه نیستند
مسیر لاله های واژگون میدان فراوسعت یک اندیشه برای بینا ذهنی یک جمع در چارچوب یک نظریه
در کل در مورد شعر استاد نظری باید گفت نشانه ی زبانی می تواند اشاره ای به دستگاه زبانی در ساحت ناخودآگاه باشد
یعنی ماهیت آن یک ماهیت تصادفی نیست
بلکه مفهوم نشانه زبانی ماهیت امکان پیوند دال ومدلول را دارد
انتخاب آزاد سوژه برای اینکه یک دال را با چند مدلول که در ارتباط با هم دیگر هستند پیوند دهد
واین ماهیت زبانی درشعر استاد پیوند بین ماهیت فردی و ماهیت های ذهنی است که بصورت هوشمندانه در شعرش آشکار است
در کل می توان گفت پیوندی وجود دارد قراداد درباره ماهیت نشانه که در نتیجه آن انتخاب آزاد است وزمان در شعرش باعث می شود
که انتخاب ثابت باشد
چرا که ماهیت نشانه هیچ قانونی جز سنت خود را نمی شناسد
وچون خودرا برپایه سنت استوار ساخته
می توان ماهیتی بالاتر از همه نشانه ها داشته باشد
در نهایت باید گفت عطر سرباز ردیف بکر وبدیع است که در هربیتش شخص جدیدی را معرفی می کند واین را می توان از نشانه های زیباشناسی قلمداد کرد عطر سرباز ردیفی است در دستگاه زبان هویت ونماد کامل استقلالی دارد عطر سرباز قابل مقاسیه با هیچ عطری ویاهیچ ردیفی نیست واین گواه روشنی است به سود برتری دال بر تمام دال های پراکنده ای که به اجبار ردیف هایی در شعرهای دیگر می شود
عطر سرباز نماد مستقل وتمام عیاری ست که تمام شرایط زبانی را بعهده می گیرد

درپایان اگر کم وکاستی بود استادان شعرناب مرا به بزرگی خود ببخشایند
واز استاد نظری پدر طنز شعرناب بخاطر اشتراک زیباشان تشکر می کنم
بیست وهشتم فروردین سال یکهزار چهارصد و سه
محمدرضا آزادبخت