زانوی زخمی

عجیب و جالب..
🍁🍁🍁

درودبرشما جناب افشاری
بسیارعالی بود

درود بر شما
بسیار پر احساس بود

درود بر شما
زیباست

با درود
دفترتاریخ باید خون بگرید
به ظلم و جورها در طول تاریخ می‌پردازد

با سرچ زانوی زخمی میتوانید این واقعه را بخوانید
و اگر دوست داشتید در این صفحه به اشتراک بگذارید

سلام و عرض ادب آقای جاوید بزرگوار
اثری ست زیبا

بادر ود احترام خدمت جناب آقای افشاری با شعری قابل اعتنا⚘⚘⚘

🌱🌹

درود جناب افشاری آزاداندیش
نبض قلمتان سبز
به امید آگاهی و خرد جمعی

سخن من نه از درد ایشان بود
خود از دردی بود
که ایشانند!
اینان دردند و بودِ خود را
نیازمند جراحات به چرک‌اندر نشسته‌اند.
و چنین است
که چون با زخم و فساد و سیاهی به جنگ برخیزی
کمر به کین‌ات استوارتر می‌بندند.
برویم ای یار، ای یگانه‌ی من!
برویم و، دریغا! به هم‌پاییِ این نومیدیِ خوف‌انگیز
به هم‌پایی این یقین
که هر چه از ایشان دورتر می‌شویم
حقیقت ایشان را آشکاره‌تر
در می‌یابیم!
با چه عشق و چه به‌ شور
فواره‌های رنگین‌کمان نشا کردم
به ویرانه‌رباط نفرتی
که شاخساران هر درختش
انگشتی‌ست که از قعر جهنم
به خاطره‌یی اهریمن‌شاد
اشارت می‌کند.
و دریغا ای آشنای خون من ای همسفر گریز!
آن‌ها که دانستند چه بی‌گناه در این دوزخ بی‌عدالت
سوخته‌ام
در شماره
از گناهان تو کم‌ترند!
زنده یاد (شاملو)

عرض سلام و ادب جناب افشاری گرامی
زیبا و احساسی

درود بر شما
فقط میتونم بگم گره ی اشک گشا بود

درود برجناب افشاری گرامی🌹
زیبا و پر درد ...
قلمتون سبز وستبر
🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹

درود بر شما جناب افشاری عزیز

زیبا ست


زنده باشید

کشتار زانوی زخمی (به انگلیسی: The massacre of Wounded Knee) که به صورت رسمی نبرد ووندِد نی نامیده می‌شود در ۲۹ دسامبر ۱۸۹۰ (۸ دی ۱۲۶۹) در داکوتای جنوبی اتفاق افتاده‌است. در روز قبل از حادثه گردان هفتم سواره‌نظام ایالات متحده دسته مینچونجو Miniconjou از «سرخ‌پوستان لاکوتا» را اسکورت می‌کرد که در ۸ مایلی غرب نهر ووندد نی در داکوتای جنوبی اردو زدند. در روز حادثه با خیال اینکه سرخ‌پوستان در حال آماده شدن برای نبرد با ارتشیان هستند و با شلیک اشتباهی توسط بازرسان ارتش هنگام خلع سلاح سرخ‌پوستان در کمپ، ارتشیان شروع به تیراندازی به سرخ‌پوستان کردند که در نتیجه آن ۱۵۰ تا ۳۰۰ تن از سرخ‌پوستان شامل بر: ۹۰ مرد و ۲۰۰ تن زن و کودک کشته شدند. تعداد ۵۰ تن از سرخپوستان نیز زخمی شدند که ۷ نفر از آن‌ها بر اثر جراحات جان خود را از دست دادند. ۲۵ تن از نظامیان ارتش آمریکا نیز کشته شدند که تصور بر این است که با شلیک اشتباهی توسط همقطاران خود کشته شده‌باشند.[۵] حداقل بیست نفر از سربازان ایالات متحده که در این کشتار شرکت داشتند از سوی دولت ایالات متحده مدال افتخار دریافت نمودند که این عمل بعدها با اعتراض مجلس سوها مواجه شد.

این کشتار آخرین ستیز مسلحانه بزرگ میان قبیله سو لاکوتا و ایالات متحده آمریکا بود.

مارلون براندو بازیگر سرشناس هالیوود، در اعتراض به این کشتار از دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد سال ۱۹۷۳ (برای بازی در فیلم پدرخوانده) امتناع کرد و به هنگام اهدای آن، ساشین لیتل‌فِدِر را با شمایلی سرخپوستی و به همراه بیانیه‌ای ۱۵ صفحه‌ای به روی صحنه فرستاد. حضور این فعال سرخ‌پوست در صحنه اهدای جوایز اسکار با هو کردن و تشویق همزمان حاضران همراه بود.[۶]

فیلمی بر اساس کشتار زانوی زخمی با عنوان قلب مرا در ووندِدنی دفن کن (در فارسی عنوان فیلم قلبم را در وطنم دفن کن ترجمه شد) در سال ۲۰۰۷ (۱۳۸۶) ساخته شد

شهادت هموطنان عزیزمان را در حرم شاهچراغ شیراز تسلیت گفته از عوامل آن اعلام نفرت و بیزاری میکنیم و لعن میفرستیم به هر شخص گروه و دولتی که چنین رفتاری کند یا حامی چنین به ظاهر موجوداتی باشد

به امید فردایی بهتر برای تمامی مردم

اشتباها شعر خودم رو لایک کردم

درود بر شما جناب افشاری
زیبا قلم زدید و قابل تامل

سلام و درود

درود

درود و عرض ادب

زیبا بود
سلامت باشید