آینه ی سنگی

شبیه خوانی چشمانت ، نشسته ، مقابل چشمانم
خیال گیسوی روحانیست ، نماز باطل چشمانم

سرود رطل سترون بود ، شروع آتش در من بود
رسول صبح عسل در تو ، شب هلاهل چشمانم

گریخت طفل شکیبایی ،مجال خنده ی پوشالی
و موج آبی شن -آجین ، نواخت ساحل چشمانم

تو که  امید شبستانی ، تمام حلقه ی ایمانی
به دوردست جهان بنگر ، به حد فاصل چشمانم

به عشق میرسم و هر شب، سراب شانه ی تو پیداست
میان بهت جهان از بغض ، میان حاصل چشمانم

چقدر ساغر پنهانی !؟ سکوت آینه ای سنگی
چه ریخت در دل تو امشب ، چه ماند در دل چشمانم