شگفتی آفرینش

چون شکفته این خاکیم و آمده ایم به هستی
به وقتش خاموش شویم از این عالم هستی
دیده بزن به زمانه و‌دنیا هرچه توانی
عجایب را ببین و مسرور باش از آفرینش گیتی
در زندگانی که در پسین فانی باشیم 
چه نیک است نفیس ترین ها ایفا کنیم و ممتاز باشیم
لحظه هایش رود و نرود زمان به عقب
حال خویش ببین کجایی و فردایی نباشی...