صبر پیشه کن

صبر کن
صبر پیشه کن
تو می گویی اگر  این شعر ها نبودند
اگر مجال می دادند
من و تو بهم رسیده بودیم...؟!
صبر پیشه کن
تو نمی دانستی
نمی دانستی این شعر ها جلو تر از عشقِ من
به تو صف کشیده اند
راست راست راه می روند
تو را در چشمانم فرو می برند..
باشد؟!
تو نخواستی تو رنجورم کردی
این بار  تو نرفتی
من رفتم   ، من رفتم
تو پاهایم را سلانه سلانه کشاندی رساندی به نقط ی کور جهان
تا شاید فکرم گِل ببندد تا خیالت تخت شود مال هم نیستیم

آقای من
من عاشق تر از این افکارم
من و تو چندین سال است بهم وصل شده ایم
هر ساله در شعر هایم سالگرد رسیدنمان را جشن می گیرم
و تو راهر ثانیه با کلماتم در آغوشم می فشارم...

92/1/5