پست های وبلاگ

سلام جنابِ رمزی- بنا به درخواست دو سه نفر از دوستان عزیز_ ذیلا دو شعرِ نوستالوژیک از حقیر جهت تجدید خاطرات کودکی و کتاب و پاسداشتِ ریز علی خواجوی آورده میشود:




باز هم یاد و بهارِ کودکی
کودکی و کودکی و کودکی/

باز هم مهر است و آغوشِ کتاب
کیف سارا، سیب و سینی، تُنگِ آب/

یاد دارم مادرم،یک روز سرد :
قفلِ کیف و دفترم را باز کرد /

خط زدم،خط مینوشتم یکسره
در همان باغِ خیال و خاطره /

بوی مهر است و تشرهای مدام
خنده ی تلخِ دبستانِ پیام /

مشق کبری را تو،می دانی کجاست؟
کودکِ دندانِ شیری،رویِ پاست؟

اول سال است و من افسرده ام
بَهرِ مهرِ رفته ام، پژمرده ام /

یاد دارم روز اول، خوب بود
داخلِ خانه، پُر از،آشوب بود /

خانه ی دوم، برایم خاطره ست
قصه ی کفشِ سپیدِ پاره است/

ياد کن آن کودکِ شهرِ شما
رفته در آغوشِ گرمِ لاله ها/

مشق و تکليفِ زمانش، خوب بود
چهره ی ماهَش به شب،مجذوب بود/

"بازگرد، ای پندِ آغازِ نخست "
زاغک ساده ز روی شاخه جست؟/

یاد باد آن کودکیهایِ پیام
قصه ی مرغِ درافتادِ به دام/

موشِ زیرک، کاکُلی را میرَهاند
از تَهِ دامی که خود، می پَروَراند/

بازگرد و بازگرد و بازگرد
ای دبستانی ترینم، بازگرد/



عیسی نصراللهی

**************************************************



"روباه و زاغ»



صبحگاهی یک کلاغِ ساده دِل
رفت بالایِ درختِ پا به گِل

ساده دِل با خود پنیری داشتی
پیشِ خود،لبخندِ شوری داشتی

لیک پایِ آن درختِ پیرِ سَرد
روبَهِ مکّار،فکری، چاره کرد

گفت: زاغا،ای کلاغا،ای زرنگ
نیست مثلِ تو هُمایِ پُر زِ رنگ

حیف بادا کز دهانِ سبزِ تو:
نَشنَوَم آوای گرم و نَغزِ تو

این کلاغِ روزگارِ دشتِ ما
خورد فریبِ روبَهِ " آدم نما "

او بخواندی یک نوایی از هَوَس
با تمامِ رِغبَت از عمقِ نَفَس

با نوایَش، آن طعامِ دِلربا
رفت در آغوشِ گرمِ ناقلا

فَحش داد آن زاغکِ کم هوشِ ما
بر زمانِ زیرکِ رِندِ جفا

پشتِ دست که نه،پَرِ زیبایِ خود:
چون بکندیدی،شَبیهِ "تاسِه " شُد

روبهِ پیروز،میدانَد کجا :
گُسترانَد تورِ مَکرِ حیله را




شعر: عیسی نصراللهی