عرض سلام وارادت وتبریک سال جدید حضور استادان و دوستان شاعر وفرهیخته
در ادامه مباحث نگاه ناب که در واقع
نقد وبررسی اشعار دوستان علاقمند در قالب های شعری متفاوت بود ،
به مناسبت سال نو سیرو سیاحتی خواهیم داشت در شعر نو وقالب های آن.
این پنجره شعر" نیمایی".
نگاه وحضور سبز تان بهاری و باطراوت.
منبع :ویکی پدیا
شعر نو فارسی
شعر نو فارسی عنوانی است در برابر شعر کهن فارسی از آنجا که در وزن عروضی و قالب از شعر کهن سنتی پیروی نمیکند را شعر نو مینامند. شعر نو شامل قالبهای نیمایی و سپید و موج نو است و در قالبهای دیگر بر اساس توجه شاعر به زبان و مفاهیم روز، عنوان «نو» به عنوان پسوند به نام قوالب افزوده میشود. مانند غزل نو. منظومهٔ افسانه اثر نیما یوشیج را سر آغاز شعر نو میدانند.
اصطلاح
چون شعر نیمایی کاربردی نو از وزن عروضی و قالبی بیسابقه ارائه کردهاست و قبل از اشکال دیگر اشعار نوظهور نشو کردهاست غالبا شعر نیمایی را با اصطلاح شعر نو برابر میدانند. در حالیکه برای کلیت شعرهای غیرسنتی معاصر نیز اصطلاح شعر نو به کار میرود.
شعر معاصر پس از نیما
در یک تقسیمبندی کلی به ترتیب شکل گیری انواع شعر نو را میتوان به سه دسته کلی تقسیم کرد:
- شعر نیمایی: وزن عروضی دارد اما جای قافیهها مشخص نیست مثل اشعار اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و سهراب سپهری.
- سپید: هر چند آهنگین است اما وزن عروضی ندارد و جای قافیهها در آن مشخص نیست مثل برخی اشعار شاملو.
- موج نو: نه قافیه دارد و نه وزن عروضی و فرق آن با نثر در تخیل شعری است. موج نو به پیچیدگی معروف است. مثل برخی اشعار احمد رضا احمدی.
شیوههای انتزاعی
گاه شعرهای بینابین این دو سبک را شعر آزاد مینامند. از سویی شعر بی وزن را شعر منثور و یا سپید و یا حتی شعر آزاد نیز اطلاق میکنند.
شیوههایی با برداشتهای انتزاعی از شعر بی وزن مرسوم است که تعریف و مرزبندی شفاف علمی ندارد و شعر سپید، آزاد، حجم و موج و… خوانده میشود.ادامه دارد....