پست های وبلاگ

درود ها بر شما خوهر گرامیم (خانم حسین زاده)
سپاس از ایجاد این پستِ خوب، در گذشته نیز برای تمرین شاعری از این کارها می شده است اما شما چون باعث ایجاد آن شده اید امیدوارم بتوانید به خوبی مدیریت کنید و اشتباهات را گاهی تذکر دهید
مثال چون وزن شعر شما (مفعول و مفاعیل و مفاعیل و فعولن )هست و شما می خواهید یک مثنوی با محتوا و وزن یکسان درست شود لذا اشتباهات را تذکر دهید مثلا در ابیات آخر خودتان هم دارید در وزن دیگر شعر می گویید
ونیز این مصراع شما : وقت سحر از خواب ، بر خواسته بودم
به خاطر ایراد وزن به این صورت درست تر است
وقت سحر از خواب بپا خواسته بودم
موفق باشید
برای گذاشتن شعر بر می گردم

با درود و عرض ادب
این هم یک سروده طنز بمناسبت فرارسیده ماه رمضان .
فکر کنم شاعرش موقع خوردن سحری این شعر را سروده .

سحرگاهان به قصد روزه داری
شدم بیدار از خواب و خماری
برایم سفره ای الوان گشودند
به آن هر لحظه چیزی را فزودند
برنج و مرغ و سوپ وآش رشته
سُس و استیک با نان برشته
خلاصه لقمه ای از هرچه دیدم
کمی از این کمی از آن چشیدم
پس از آن ماست را کردم سرازیر
درون معده ام با اندکی سیر
وختم حمله ام با یک دو آروغ
بشد اعلام بعداز خوردن دوغ
سپس یک چای دبش قند پهلو
به من دادند با یک دانه لیمو
خلاصه روزه را آغاز کردم
برای اهل خانه ناز کردم
برای اینکه یابم صبر و طاقت
نمودم صبح تا شب استراحت
دوپرس ِ کلّه پاچه با دو کوکا
کمی یخدر بهشت یک خورده حلوا
به افطاری برایم شد فراهم
زدم تو رگ کمی از زولبیا هم
وسی روزی به این منوال طی شد
نفهمیدم که کی آمد و کی شد
به زحمت صبح خود را شام کردم
به خود سازی ولی اقدام کردم
به شعبان من به وزن شصت بودم
به ماه روزه ده کیلو فزودم
اگرچه رد شدم در این عبادت
به خود سازی ولیکن کردم عادت
خدایا ای خدای مهر و ناهید
بده توش و توانی را به« جاوید»
که گیرد سالیان سال روزه
اگرچه او شود از دم رفوزه