سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 25 آبان 1403
    14 جمادى الأولى 1446
      Friday 15 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲۵ آبان

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        فضای مرده قسمت دوم
        ارسال شده توسط

        بنجامین بتا

         در تاریخ : يکشنبه ۸ آذر ۱۳۹۴ ۰۳:۲۰
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۶۱۲ | نظرات : ۰
        درود دوستان
        این داستان من بالغ بر 50 قسمت هست تا جایی که وقت کنم توی اینجا میزارم که بخونیدش 
         
        فضای مرده شروع قسمت دوم همین که از دستای پیر زن نجات پیدا کردم پشت سرم نگاه کردم هیچ کس نبود،پس کی من را نجات داده بود؟! صدای نوزاد میومد انگاری یک بچه از یه چیزی ترسیده بود،جیغ میزد من سراسرسیمه صدا را دونبال کردم به یک کلبه رسیدم،یک کلبه خیلی قدیمی چوبی پشت پنجره یک فانوس بود،از دودکش کلبه دود میومد بیرون من خودم را به پشت در رسوندم دیدم که در بازه فریاد زدم اهای کسی اونجا هست؟! اما هیچ جوابی نیومد در را باز کردم و توی کلبه رفتم هوای اونجا گرم بود و شومینه پر از هیزوم بود کنار اون یک مقدار هیزوم تازه بود و یک گالون نفت و یک بسته کبریت کنار شومینه یک صندلی کهنه چوبی بود ،روبروی صندلی گهواره بچه قرار داشت،اونجا یک بچه داشت گریه میکرد منم بقلش کردم تنش خیلی داغ بود البته شایدم تن من خیلی سرد بود. وقتی بقلش کردم گریه اش قطع شد بعدش توی بقلم خوابش برد اروم گذاشتمش توی گهواره خیلی خسته بودم اونجا هم گرم بود روی صندلی کنار شومینه نشستم صندلی تکونش دادم و ارم خوابیدم. وقتی بیدار شدم هوا روشن شده بودیک نفر روم پتو انداخته بود و توی گهواره هیچ بچه ای نبود، روی میز صبحانه بود یک صبحانه نسبتا ساده یکم تخم مرغ و عسل و کره و پنیر و نون منم از شدت گشنگی یه راست رفتم سراغش و شروع کردم به خوردن مشغول خوردن بودم که یکی در کلبه را زد من ترسیده بودم. از شدت ترس میخواستم مخفی بشم اما هیچ راه فراری نبود پس رفتم و در باز کردم یک پیر مرد با ریشهای بلند و کلاه مشکی با یک جلیقه کهنه جلوم ایستاده بود چهره مهربونی داشت بهم گفت نگار کجاست؟!تو کی هستی؟!اینجا چیکار میکنی؟! من مونده بودم چی بگم،یهو از اون دور یک خانوم امد روی دوشش یک بچه بود و توی دستاش دوتا کوزه اب،نفس نفس میزد و حسابی خسته شده بود،رو به پیر مرد کرد گفت سلام کد خدا،کد خدا سلام کرد گفت این پسره کیه؟!دخترک گفت این دوست منه امده اینجا تا از روستای ما دیدن کنه،کد خدا یک نگاه بهم کرد گفت پس چرا چیزی نمیگی پسر خیلی خوش امدی به روستای ما اینجا بهت خوش میگذره. بعد رو کرد به دختر گفت بیا دخترم اینم نامه از طرف شوهرت دیشب به دستم رسید اوردمش که بخونی،دخترک با خوشحالی نامه را گرفت بعد از کد خدا خداحافظی کرد من جلوی در ایستاده بودم گفت برو تو پسر منتظر چی هستی من رفتم و در را بست. نویسنده بنیامین بتا پایان قسمت دوم
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۶۳۷۵ در تاریخ يکشنبه ۸ آذر ۱۳۹۴ ۰۳:۲۰ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۷ شاعر این مطلب را خوانده اند

        عیسی نصراللهی( تیرداد)

         ،

        مهرزاد شجاعی (مهر)

         ،

        سیده لاله رحیم زاده(آلاله سرخ)

        ،

        بنیامین بتا

         ،

        فرهاد برازجانی

         ،

        مسيحا

         ،

        سودابه حسن پور(کرشمه)

        نقد و آموزش

        دانیال فریادی دانیال فریادی
        ۳ ساعت پیش         دانیال فریادی دانیال فریادی
        ۳ ساعت پیش         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        دیروز         لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم) لیلا گماری ( مأنوس شده با قلم)
        ۲ روز پیش         امیرحسین اصفهانی کن امیرحسین اصفهانی کن
        ۲ روز پیش         مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
        ۳ روز پیش         پیام مفخم پیام مفخم
        ۴ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        نغمه های انتظارت خوش صداست ااا دلبر ما نغمه اش همچون دعاست ااا هرنفس در جان عاشق زنده است ااا ای خوشا عشقی که بر دلها به پاست
        شاهزاده خانوم

        در انتظار رسیدن به امن آغوشت ااا نشسته ام که بیایی بهانه را کم کن
        ساسان نجفی(سراب)

        تو را اندیشه ی نیک به مهر خوانم تا شیطان در رُخت رُخ ننماید
        میر حسین سعیدی

        اب کم جو تشنگی آور بدست ااا تا بجوشد آبت از بالا و پست ااا مولوی ت
        شاهزاده خانوم

        می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را ااا می جویمت چنانکه لب تشنه آب را

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1