سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        بهترین یادگار
        ارسال شده توسط

        حسین فریدونی

         در تاریخ : يکشنبه ۲۹ تير ۱۳۹۳ ۰۵:۳۷
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۰۳۹ | نظرات : ۶
        بهترین یادگار
        همین که پا به درون صحن امامزاده گذاشت، اذان مغرب از بلندگوی امامزاده پخش شد. از این که به موقع برای نماز جماعت رسیده بود ته دلش خوشحال بود.
        دست خود را بر روی سینه گذاشت و سلامی به امامزاده عرض کرد و به سوی وضوخانه رفت.
        توی وضوخانه، جعفر آقا ماهیگیر با پسر 10 ساله اش علی را دید که مشغول وضو گرفتن بود. جعفرآقا با دیدن او لبخندی زد و گفت: «سلام حاج عباس! التماس دعا.»
        - «علیک السلام، محتاجیم به دعا.»
        علی کوچولو هم به حاج عباس سلام کرد.
        حاج عباس دستی به سر علی کوچولو کشید و گفت: «سلامت باشی پسرم. خدا حفظت کنه.»
        جعفرآقا با پسرش که وضو گرفته بودند از وضوخانه بیرون آمدند و به سوی محل نماز جماعت حرکت کردند. توی راه علی از پدرش پرسید: «بابا ! این آقا کی بود؟»
        جعفر آقا جواب داد: «این حاج عباس، رئیس شورای حل اختلاف محل است. بنده خدا هیچ بچه ای هم نداره و بچه ها را خیلی دوست داره.»
         نماز جماعت مغرب و عشاء که تمام شد، حاج عباس برای زیارت به داخل حرم امامزاده رفت و مثل همیشه شروع به خواندن زیارتنامه کرد. کار هر روزش بود. همیشه بعد از نماز جماعت می آمد کنار ضریح امامزاده سید مظفر (ع) و ضمن قرائت زیارتنامه و فاتحه، با وی درد دل می کرد.
        سالها بود با دلی شکسته به امامزاده می آمد و تنها آرزویش داشتن فرزندی بود که از وی به یادگار بماند. اما انگار خواست خداوند این بود که وی صاحب فرزندی نشود. با فوت همسرش در سال گذشته، امیدش برای بچه دار شدن را کاملاً از دست داد، اما هرگز از خدا گله نمی کرد و راضی بود به رضای او.
        همه بچه های محل را مانند فرزند خویش دوست می داشت و سعی می کرد هر کاری از دستش بر می آید برای بچه ها انجام دهد. یک مدرسه را هم با هزینه خودش برای بچه ها ساخته بود.
        همان طور که حاج عباس کنار ضریح امامزاده نشسته بود و دعا می کرد، ناگهان فکری به ذهنش رسید که برق خوشحالی آن در چشمانش دیده می شد.
        با خود گفت: «چرا تا حالا به این فکر نیفتاده ام؟!»
        - «من که همیشه دلم می خواست پس از مرگم چیزی را از خودم به یادگار بگذارم، این بهترین یادگار است.»
        با این فکر، شاد و خندان از جا برخاست که برود و مقدمات وقف کردن خانه اش را جهت ایجاد یک مرکز قرآنی برای بچه ها فراهم کند. از حرم که بیرون رفت نگاهی به آسمان انداخت و زیر لب گفت: «خدایا به امید تو». ستارگان آسمان هم ، پر نورتر از همیشه به روی او لبخند می زدند.
         نوشته: حسین فریدونی
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۴۱۶۴ در تاریخ يکشنبه ۲۹ تير ۱۳۹۳ ۰۵:۳۷ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۱۴ شاعر این مطلب را خوانده اند

        فاطمه رها

         ،

        ملکی(دریا)

         ،

        یاسین

         ،

        حسین فریدونی

         ،

        ساحل شیدا(ساحل)

         ،

        منوچهر مجاهدنیا

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        حمید سلیمانی

         ،

        میثم دانایی

         ،

        نسيم خسرونژاد صبا

         ،

        بهزاد رستمی

         ،

        محمد هادی(سورنا)

         ،

        بهزادعبدالرحمانی

         ،

        علی اسماعیلی

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۱۷ ساعت پیش         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۲ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۲ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۲ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2