پست های وبلاگ

شعر امروز ایران  به دنبال مخاطب خاص می گردد ، فهم مردم در شعر کم کم دارد دچار تغییر می شود ،وشاعر  بیشتر در جامعه حضور دارد و خوب می تواند با نگاه جامعه شناسانه  جهان پیرامون خود را بشناساند ، جهان امروز با تمام بیم و امیدها  نوستالوژی و یا س فلسفی خود را بعد از جنگ جهانی دوم همواره یدک می کشد ، وبی مرز این نحله ادامه دارد و استمرار آن باعث رخدادهایی در حوزه هنر معاصر شده است ، شعر امروز ایران دستخوش مانیفست های نا کار امدی شد  که هرچند تجربه در بخشی از زبان وفضای ادبی بود اما نتوانست ارتباط معنایی بغیر از بحث ساختار با جامعه بر قرار کند

تولد فروغ ، شاملو ، نیما ،  و اخوان در شعر معاصر ایران یک حادثه بزرگ بود اما تولد سهراب سپهری در شعر  معاصر ایران یک رنسانس معنایی بزرگ است

اگر ما می توانستیم مثل سهراب داشته باشیم با نحله های فکری متنوع دیگر غمی نداشتیم چرا که سهراب تحول فکری ایجاد کرد اما شاملو در راستای مطالبات انسان و رعایت   آن بود

سوی دیگر سخن من با منتقدان شعر وحشت است ، شعر وحشت هدفش وحشت آفرینی و تهیج ذهن نیست ، وحشتی است که در جهان معاصر ما همواره سایه پنهان وپیدایش   برای انسانیت تهدید قلمداد می شود ،

به من جواب بدهید ،

کشتار مردم میانمار و عقده های فرقه ای در جهان نمی تواند پایه گذار جنگ و خونریزهای بزرگ باشد ؟

کشتار مردم دیر یاسین و کفر قاسم و غزه و نسل کشی در هرزه گوین و مسلمان کشی در بوسنی نتیجه کدام تفکر است ؟

چرا باید به سردمداران قدرت در جهان  اعتماد کرد که برای بشریت صلح ارمغان می آورند ؟ویا غصب سرزمین مادری وکشتن محمد الدوره در  آغوش پدرش در فلسطین حاکی از چه رخدادهایی ست؟

جنگ علیه مردم ویتنام و نابود ساختن میلیونها انسان و سرمایه های آن در دو جنگ بزرگ جهانی  نمی تواند پیامد روزهای تاریکی برای آینده بشر باشد ؟

هیروشیما و ناکازاکی  چرا  محل آزمایش اتمی قرار گرفت ؟

نحله های شوم و عر فان های کاذب  انسان را به کجا می کشانند ؟

فقر ، تباهی ، نژاد پرستی ،فساد های  اخلاقی ، هرزه گی و گرسنگی ، تبعیض ، تجاوز ، برهنگی ، نهلیسم ،

ماشینیزم ،الکلیسم و اعتیاد ،و..... بشر را به کجا می برد ؟

آیا نباید حتی یک درصد هم به آینده بشر بدبین بود با این همه مشکلات خلق الساعه که دارد ؟

عزیزانم شعر وحشت شعری است  بی مرز که من در این سایت اصلا  به آن نپرداخته ام  و اصلا در این ژانر هرگز با داشتن چیزی حدود 8 دفار شعر چیزی منتشر نکرده ام و امسال  بعد از 21 سال رنج در این مورد ، اثر خود را به بازار کتاب عرضه می کنم

شعر وحشت مانیفست ندارد ، چرا که بیانیه ادبی نیست دکترین دارد ، برای اولین بار در جهان کسی خواسته دکترین و نظریه فلسفی محتوایی ادبی شعر امروز ایران را  طوری مطرح کند که بی مرز باشد و برای انسان نوشته شده باشد برای  همگان

برای کشته شدگان دو جنگ جهانی

برای کودکان بی پناه و بی سرپرست جنگ زده

و برای  همه چیز  وبرای همه کس

به امید

روزی که بمب های اتمی خنثی شوند ،سلاح کشتار جمعی وجود نداشته باشد ،هیروشیمای دیگری رخ ندهد ،افراطی گری ها به مرز پایان خود برسند ، انسانها  معنویت متعهد  را  درک کنند ، حیوانات را جز زندگی خود بدانیم ، به درختان احترام بگذاریم و هیچ گربه ای در چند  قدمی خانه مان شب را گرسنه نخوابد ، و حریم انسانها در سراسر جهان محترم شمرده شود ، خدا را هر لحظه در زندگی خود فراموش نکنیم ، و خانه کبوتری را ویران نکنیم و وووووو

 

در پاسخ آن دوست عزیزی که اشعار مرا نقد کرد آقای  کاک باران و اقتداری

ممنونم اما دقت کنید نظر  شخصی شما نقد نام نگیرد

در ضمن هیچ کسی نمی تواند بگوید باید فعل آخر اپیزود بیاید یا نیاید

خدا خیرت بده ما کجاییم شما کجایید