چند #شعر_سروش
در #مکتب_ادبی_نورگرایی
1. شایسته ی قسم است
در سرزمین جنتیل
و بختش برخواهد گشت
سرزمین قبله، سرزمین انجیل
والتّینِ والزّیتون.
2. پارسی، پارسا، شکوه به دست
رستم از راه دور می آید
پارسی، پارسا، یگانه پرست
رستم از راه نور می آید
نام ایران به کائنات رسید.
3. آمد از زادگاه مولانا
چه سروشی به فیسبوک، امروز
پارسایی به پارسی آورد
جنب و جوشی به فیسبوک، امروز
روزگار وصال، نزدیک است.
4. با دلارام، زندگی، زیباست
مرگ هم دلنواز و روح افزاست
باغ نورش همیشه پربار است.
5. خسته از زندگیّ ماشینی
می نشینم به دامنت جنگل!
مثل هر دفعه، یک پیاله ی نور!
6. هی(!) نسوزان زمین زیتون را
بس کن ای مست! خوردن خون را
جشن پوریم می رود اورشَل.
7. قوم منتخب بودید
در زمان دینداری
خشم آسمان دیدید
وان همه گرفتاری
درّه ی شب است آن جا
هرچه اندرآن، تاری
برگردید!
8. دست و دلبازی عطر شالیزار
و دریای سبز-آبی بی قرار
و گل های رنگین خوشبوی چشم انتظار
و این گونه صدها هزار
مگر می شود نور، حاشا شود؟!
#محمدعلی_رضاپور (#مهدی)
اعیاد شعبانیه مبارک