چهار دلنوشته

اول:
پشت سرت را نگاه نکردی 
اما من
در پی ات جوانی ام رادویدم
زمین خوردم
دردکشیدم
گمت کردم
و از آن پس 
هرکجا رفتم ،تنها ردی از غبار نبودنت بر گیسوانم نشست
گیسوانی که هیچ شانه ای نتوانست خاطره سرانگشتان تو را از پریشانیشان دور کند ..........
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
دوم:
👀 چشمانت شدم
و تمام شهر را دید زدم
دنیای کوچک مرا چگونه دیدی؟
عمیقتر نگاه کن 
شهر از دریچه چشمان من جور دیگریست
فریب لبخند روشن مهتاب را نخور
این قمر
دنیایش تاریک است
در پی تکه ای زندگی بدور تو میچرخد
🌻🌻🌻🌻🌻🌻
سوم:
بازی کلمات، باقلم 
ذره ذره مرا می کشد
ولی شیرین است
🌻🌻🌻 
چهارم:
مجازی رو دوست دارم 
چون خیلیا نقاب میزنند تا خود واقعیشون باشن
در حالی که در دنیای حقیقی ،بسیاری از واقعیتها پشت نقابها پوسیده شده