تقدیم به زنده یاد استاد شهریار

(شهریار) عشق بودن کار هر بی مایه نیست

اهل دل خواهد که اینجا گوهر افشانی کند

آنکه گوید با دل و جان (لا فتی الی علی)

آری آری می تواند عشق ربانی کند

در هنرمندی مثالش کس نباشد تا ابد

بلبل دیوانه باید این غزل خوانی کند

مشق اهل دل نمودن کار مردان دل است

آئینه گر پاک گردد نور عرفانی کند

در دل اهل هوس هرگز ندیدم خاطری

خاطر پروانه باید نفس قربانی کند

چاه دل گر پرشد از حس پلید دشمنی

در درونش می شود یک یوسف ثانی کند؟

نور حق در گوهر مرد خدائی دیدنیست

در عجب باشد اگر شیطان مسلمانی کند

از نگاه (شهریار) دل (شب افروز ) آمده

رابط شمس و قمر این پرتو افشانی کند

بار الها طبع شیرین مرا هرگز مگیر

(شب فروز) از نعمت طبعش سخنرانی کند

-------------------------------